60- lecie szkoły medycznej w Chełmie
Mało kto z nas wie, że budynek w którym się znajdujemy miał być pałacem gubernatora Cesarstwa Rosyjskiego. Jego budowę rozpoczęto w 1913 r. W 1915 r. w budynku tym zorganizowano szpital wojskowy. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę w 1918 r budynek znalazł się pod zarządem władz miasta. W 1927 r podjęto decyzję o utworzeniu w nim szpitala psychiatrycznego, który funkcjonował do 1940 roku.
W styczniu 1940 roku Niemcy w ramach akcji ,,Eutanazja” wymordowali wszystkich pacjentów i personel. Fakt ten upamiętniono wmurowaniem tablicy pamiątkowej na budynku szkoły.
Po zakończeniu II Wojny Światowej, ówczesne władze województwa lubelskiego i miasta Chełma podjęły decyzję o utworzeniu w Chełmie, pierwszej na Lubelszczyźnie szkoły pielęgniarskiej i na jej siedzibę przeznaczyły budynek byłego szpitala psychiatrycznego. ,, Jest coś symbolicznego w tym, że właśnie tutaj powstała szkoła kształcąca kadry , których misją jest służba życiu, służba drugiemu człowiekowi.’’
32 adeptki zawodu pielęgniarskiego rozpoczęły swoją edukację w listopadzie 1948 roku. Zapotrzebowanie na wykwalifikowany personel medyczny było ogromne o czym świadczy fakt, że w 1944 roku w powiecie chełmskim było 4 lekarzy. Brakowało pielęgniarek dyplomowanych. Kształcenie do zawodu pielęgniarki trwało wówczas 2,5 roku, a szkoła nosiła nazwę Wojewódzka szkoła pielęgniarsko-położnicza, którą później zmieniono na Państwową Szkołę Pielęgniarstwa. Kandydatki do szkoły przyjmowano na podstawie świadectwa ukończenia 9-ej klasy szkoły ogólnokształcącej. Zajęcia kliniczne prowadzili lekarze z pobliskiego szpitala, w którym uczennice kształtowały umiejętności praktyczne zaś pielęgniarstwa uczyła Pani Władysława Szoc i instruktorki zawodu . Były wśród nich również pierwsze absolwentki szkoły – uczennice Pani Szoc.
Przez kolejne lata szkoła podlegała reorganizacji, zmieniała nazwy. Najdłużej w historii szkoły od 1965 do 1995 roku kształcono pielęgniarki w 5-letnim liceum medycznym. Od roku 1976 równolegle z liceum funkcjonowało Medyczne Studium Zawodowe – Wydział Pielęgniarski kształcący w cyklu 2 letnim.
W wyniku transformacji systemu kształcenia pielęgniarek w Polsce w roku 2003 zaprzestano przygotowywania do zawodu w średnich szkołach medycznych . Kształcenie to przejęły szkoły wyższe – akademie medyczne i wyższe szkoły zawodowe. W roku 2000 ostatnie absolwentki które zdobywały zawód pielęgniarski w murach naszej szkoły otrzymały dyplomy licencjata pielęgniarstwa wydane przez Wydział Pielęgniarstwa i Nauk o Zdrowiu - Collegium zamiejscowe w Chełmie Akademii Medycznej w Lublinie.
W wychowaniu do zawodu niebagatelną rolę odgrywają uroczystości zawodowe. To one stwarzają możliwość oddziaływania na sferę intelektualno-emocjonalną młodzieży, nawiązują do pięknych tradycji zawodowych .
Do uroczystości tych należą: czepkowanie, paskowanie, ślubowanie uczniów klas pierwszych i ślubowanie absolwentów. Tradycja czepkowania symbolizowała pierwszy etap zawodowego wtajemniczenia uświadamiała uczniom symboliczne i prawne znaczenie czepka pielęgniarskiego. Nałożenie czepka zobowiązywało do godnego reprezentowania zawodu do doskonalenia własnej osobowości i ustawicznego kształcenia się. W bogatym ceremoniale czepkowania nie brakowało symbolicznych akcentów: hymn pielęgniarski, motta przewodnie, podkreślające wierność zawodowi, a przede wszystkim sam moment założenia czepka –symbolu zawodu.
Symbolicznym momentem podczas czepkowania było zapalenie świec na eskulapie - emblemacie medycyny. Ten symboliczny gest wyrażał okazywanie drugiemu człowiekowi ciepła, miłości, dobroci.
Uczennice otrzymujące czepki składały uroczyste ślubowanie na sztandar szkoły. Był to kolejny wzruszający moment tej podniosłej uroczystości zawodowej.
Dziś w procesie wychowania sięgamy do tradycji szkoły i zawodu. Czerpiemy z bogatej skarbnicy osobowościowej naszej patronki Pani Władysławy Szoc – pierwszej dyrektorki szkoły . Ideały, którym wierna była przez całe życie są aktualne i dziś. Zawód pielęgniarki był Jej życiem.
O Pani Władysławie Szoc i Jej pracy mówią adresowane do absolwentek pierwsze słowa wiersza Pani Jadwigi Brandt - współpracownicy Pani Dyrektor
Pani Dyrektor własną postawą i zaangażowaniem dawała przykład uczennicom
i pracownikom. Jej słowa były zgodne z czynami. Uczennicom stawiała wysokie wymagania, wiele wymagając także od siebie. W szkole tworzyła atmosferę serdeczności i życzliwości, otaczała uczennice ciepłą matczyną miłością.
Nacechowany życzliwością i cierpliwością był jej stosunek do chorych .
Pani Władysława Szoc kierowała szkołą w latach 1948-1959. Tworząc także szkołę w trudnych czasach powojennych wykazała się wielką odwagą, olbrzymim poświęceniem przedsiębiorczością i twórczym entuzjazmem. Pamięć o pierwszej dyrektorce była ciągle żywa, zwłaszcza wsród Jej absolwentek-„szocówek”, wśród których były też późniejsze nauczycielki szkoły. Między innymi z ich inicjatywy rozpoczęto pracę nad nadaniem szkole imienia Władysławy Szoc.
W roku 1988 podczas Jubileuszu 40-lecia nadano szkole jej imię, a dzień 18 listopada decyzja Rady Pedagogicznej ustanowiono dniem święta szkoły.
Zawody medyczne wymagają wysokich kwalifikacji, wyjątkowych cech osobowości, wysiłku fizycznego, psychicznego, a nawet poświęcenia,. Nasza patronka tak właśnie rozumiała pielęgniarstwo i podporządkowała mu całe swoje życie. Dziś uczący się w szkole uczniowie, choć reprezentują inne zawody medyczne od swej Patronki mogą uczyć się pracowitości, odpowiedzialności, zaangażowania i służby drugiemu człowiekowi.
Wzorem godnym naśladowania jest również Pani Marianna Kimak- nauczyciel pielęgniarstwa – uczennica Pani Władysławy Szoc. Skromna, miła, uśmiechnięta, tolerancyjna i wymagająca, o wysokiej kulturze osobistej. Szlachetna , sumienna, gotowa nieść pomoc potrzebującym. Była wzorem dla współpracowników i wychowanków. Zdaniem jej wychowanków w swoim godle powinna mieć otwarte serce i pomocną dłoń
Tę wyjątkową postać, kolejne pokolenie pracowników i uczniów szkoły upamiętniło nadając Jej imię pracowni zabiegów medycznych . Słowa zapisane na pamiątkowej tablicy w pracowni Jej imienia „ każdy może istnieć dla kogoś i przez kogoś” w pełni odzwierciedlają osobowość Pani Marianny Kimak.
Od 1983 roku w naszej szkole rozpoczęto kształcenie w nowych zawodach medycznych: początkowo w zawodzie położna, następnie analityk medyczny, instruktor higieny, technik fizjoterapii, dietetyk, higienistka stomatologiczna. oraz opiekunka dziecięca Aktualnie szkoła kształci w zawodach ratownik medyczny, technik usług kosmetycznych, asystentka stomatologiczna, terapeuta zajęciowy i technik masażysta.
Poprzez różne formy działalności szkoła kształtuje pożądane postawy i cechy osobowości uczniów. W kalendarzu uroczystości szkolnych wpisały się na trwale szkolne igrzyska olimpijskie dla osób niepełnosprawnych.
Pomagają potrzebującym wolontariusze ze szkolnego koła Wolontariatu.
Wielu z naszych uczniów dzieli się czymś najcenniejszym- darem życia -honorowo oddając krew
Dużym zainteresowaniem lokalnej społeczności cieszą się nasze działania dotyczące promocji zdrowia i edukacji w zakresie I pomocy przedmedycznej.
W pracy przyświeca nam motto:
Działać tak, aby wydobyć z innych to, co najlepsze i wydobyć to co najlepsze z nas samych.